Jóhanna og Steingrímur J. hefðu átt að hlusta á þjóðina.

Forystumenn Vinstri stjórnarinnar hefðu betur hlustað á vilja þjóðarinnar. það hefur legið fyrir lengi að mikill meirihluti landsmanna er ekki tilbúin til að kyngja afarkostum Breta og Hollendinga. Það þýðir ekki lengur fyrir forystumenn ríkisstjórnar að ætla að böðlast áfram með yfirgangi gengn þjóðinni.

Ákvörðun Ólafs Ragnars að vísa málinu til afgreiðslu þjóðarinnar er tækifæri fyrir stjórnmálamenn að ná sátt í þjóðfélaginu og að Íslendingar nái að standa saman sem einn maður gegn óraunhæfum kröfum Breta og Hollendinga.

 

Telur þetta leiða til sáttar meðal þjóðarinnar