Treystum við ekki þjóðinni,sagði Steingrímur J. varðandi þjóðaratkvæðagreisðlu fyrir nokkrum árum. En núna?

Fáránlegt að heyra skoðanir sumra sem segja að þjóðinni sé ekki treystandi til að taka afstöðu í þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave. Enn furðulegra er að heyra suma sem hæst hafa talað um rétt almennings til að hafa áhrif segja það núna.

Auðvitað á þjóðin að fá að segja sitt álit. Kosningarnar eiga eingöngu að snúast um þetta mál.

Reyndar er alveg ótrúlega erfitt að átta sig á honum Steingrími J. Hann leggur áherslu á að ná þverpólitískri sátt í málinu og á þann hátt getum við óskað eftir nýjum viðræðum við Breta og Hollendinga um hagstæðari samning.

Samhliða þessu segir hann svo. Auðvitað er allt í lagi að þjóðaratkvæðagreiðslan fari fram því þar mun meirihluti þjóðarinnar segja já. Steingrímur J. bætir svo við enda er þetta það langhagstæðasta sem við getum gert til lengri tíma litið.

Hvers konar vinnubrögð eru þetta nú eiginlegaa. Steingrímur J. sendir Bretum og Hollendingum þau skilaboð að meirihluti þjóðarinnar muni samþykkja samninginn. Er nú líklegt að Bretar og Hollendingar hafi áhuga á nýjum samningi fyrst þetta er skoðun fjármálaráðherrans.

Miðað við þetta tal Steingríms J. held ég það sé langfarsælast fyrir þjóðina að atkvæðagreiðslan fari fram. Ég er sannfærður um að meirihluti landsmanna mun segja nei.

Við verðum að sýna Bretum og Hollendingum að við látum ekki kúga okkur.

Ekki of flókið árið 2003

Athugasemdir

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 18.1.2010 kl. 13:19]

Man ekki betur en að sami Steingrímur J. hafi látið frá sér fara að Icesave væri of flókið mál að fara með í þjóðaratkvæðagreiðslu, og það á því ilhýra og með samtyngda fréttamenn.

Eftirfarandi má finna í Morgunblaðinu 1. júlí:

„Haft hefur verið eftir Steingrími J. Sigfússyni fjármálaráðherra að Icesave-samningarnir séu of flóknir fyrir þjóðaratkvæði.

Í samtali við Morgunblaðið segir hann hið rétta að hann telji vandkvæðum bundið að leggja fyrir skýra valkosti til að kjósa um, ekki að hann telji kjósendur ófæra um að mynda sér skoðun. „Ég hafna því algerlega að ég hafi talað niður til kjósenda með þessu,“ segir hann.

Morgunblaðið rifjar síðan upp að fjármálaráðherrann sem vill ekki leggja eitt stærsta hagsmunamál þjóðarinnar í atkvæðagreiðslu taldi nauðsynlegt að efna til þjóðaratkvæðis um stóriðju á Austurlandi. Á Alþingi 4. mars 2003 sagði Steingrímur J. meðal annars:

„Ekki getur það verið vandinn að nokkrum manni í þessum sal, þingræðissinna, detti í hug að þjóðin sé ekki fullfær um að meta þetta mál sjálf og kjósa um það samhliða því að hún kýs sér þingmenn. Stundum heyrist að vísu einstaka hjáróma rödd um að sum mál séu svo flókin að þau henti ekki í þjóðaratkvæði. Það er einhver allra ömurlegasti málflutningur sem ég heyri. Menn geta alveg eins haft ónefnd orð um gáfnafar þjóðarinnar, og það ætla ég a.m.k. ekki að gera.“

Það er alltaf skemmtilegt að sjá hversu Steingrímur J. lætur spunatrúða stjórnarráðsins, almannatenglana (Liers for Hier) vinna eins og þræla við að reyna að hanna einhverja vitrænan þráð úr því sem hann lætur frá sér.  Ofaná allt bullið í Jóhönnu.  Og þetta er sami Steingrímur J. sem varði Icesave hroðann með því að Bjarni Benediktsson hafði sagt að vænlegast væri að leita fyrst samninga í deilunni, (að vísu gleymdi Bjarni að útskýra fyrir honum að ef að samningurinn yrði verri en gjörtapað mál fyrir rétti, þá tækju þokkalega skarpir til annarra aðgerða).  Ársgömul afstaða Bjarna voru sterkustu rök Steingríms að hann, þingheimur og þjóðin yrði að samþykkja ólögin. 

Auðvitað stökkva þessir "fagmenn" og Steingrímur fram og fullyrða að ekki er um sambærileg mál að ræða. Hversu öruggt er að aldrei verður kosið um eitt né neitt ef slík röksemdarfærsluleysi á að vera tekin góð og gild? Hvenær munu mál vera nógu sambærileg þegar allt er komið í brókina og langt uppá bak, sem alltaf er í málum sem slíkum? Er nema von að ástandið í landinu er eins og það er, þegar aðrir eins snillingar þykjast standa vaktina.

[Gísli Ingvarsson, 18.1.2010 kl. 15:44]

Ég er ekki viss um að "lang-flestir" segi nei í þjóðaratkvæði í næsta mánuði. Tel það vafasamt ef ekkert nýtt kemur fram. Samningsstaðan sem menn ímynda sér að hafi breyst mun væntanlega ekki gera það. Það mun draga úr áhuga "þjóðarinnar" þegar nær dregur kosningunum. - Hitt er að bera saman epli og appelsínur varðandi innihald þjóðaratkvæðagreiðslu Fjölmiðlafrumvarps annars vegar og Laga um ábyrgð ríkissjóðs á greiðslum úr innistæðutryggingasjóði bankanna. Það eru ekki jafngild verkefni og afleiðingar þeirra mjög ólíkar. Þess vegna skil ég vel hik Steingríms varðandi skynsemina í þessu þjóðaratkvæðatali.

[Þórólfur Ingvarsson, 19.1.2010 kl. 10:18]

Það á ég ómögulegt með að skilja að einhver skilji þankagang Steingríms J eins og Gísli Ingvarsson segist gera. Og hvað heldur umræddur Gísli um þjóðina, að halda því fram að það muni draga úr áhuga á kosningum um málið þegar á líður? Eitt hlýtur að vera ljóst að enginn kís að vera þræll og gera börnin sín að þræl óvina þjóða.