Þar með fór hrósið í garð Ólafs Ragnars.

Í síðasta pistli mínum hrósaði ég Ólafi Ragnari,forseta,fyrir að hafa sagt það á erlendri grundu að almenningur á Íslandi fengi að greiða um það atkvæði ef íslenskir ráðamenn ætluðu enn á ný að skrifa undir tugmilljarða skuldbindingu vegna Icesavereikninga gamla Landsbankans.

Því miður stóð hrós til forsetans ekki lengi. Eins og ávallt þegar Ólafur Ragnar segir eitthvað við erlenda fjölmiðla fylgir í kjölfarið leiðrétting þar sem dregið er úr fyrri yfirlýingu. Sagt að fjölmiðlar hafi misskilið,rangtúlkað eða oftúlkað.

Nú er Ólafur Ragnar frábær tungumálamaður,þannig að það ætti að vera auðvelt fyrir hann að gera sig skiljanlegan. Aftur á móti er það óskiljanlegt að hann skuli ekkert meina með yfirlýsingunum eða þannig lítur það allavega út.

það liggur alveg ljóst fyrir í hugum almennings að við eigum ekki að taka á okkur milljarða skuldir vegna Icesave sukksins í Bretlandi og Hollandi.

Þjóðin verður að treysta á að Ólafur Ragnar vísi aftur nýjum Steingrímssamningi til afgreiðslu þjóðarinnar.

Segir forseta ekki taka afstöðu