Í ÞÁGU HVERRA ?

Það fór ekki fram hjá neinum að eftirlaunakerfi þingmanna og ráðherra hefur mikið verið til umræðu í þjóðfélaginu.Fréttamiðlar hafa verið iðnir við að minna á stórar yfirlýsingar formanns Samfylkingarinnar um að hún myndi beita sér fyrir afnámi þessara sérkjara sem ráðherrar og fleiri á þingi ættu að njóta umfram aðra þegna landsins. Fjölmiðlar hafa aftur lítið minnt á það að Samfylkingin lofaði einnig að skattlagning lífeyrisgreiðslna til eftirlaunaþega yrði skattlögð á annan hátt heldur en venjulegar skatttekjur. Ekkert bólar á efndum í þessum efnum.

Mér fannst mjög gott hjá Birki Jóni þingmanni Framsóknarflokksins að vekja athygli á því á Alþingi um hvers konar óréttlæti er að ræða. Við erum skyldug til að greiða hlutfall af launum okkar í lífeyrissjóð og atvinnuveitandi greiðir framlag á móti. Lífeyrissjóðir ávaxta þessa peninga okkar. Þegar kemur að greiðslu úr lífeyrissjóði eru þær greiðlur skattlagðar að fullu þ.e. 35% skattur. Ef við hefðum lagt þær greiðslur sem við og atvinnuveitandi greiðir í lífeyrissjóð á´góðan verðtryggðan reikning væru við að greiða 10% fjármagnstekjuskatt af mestallri greiðslunni,sem greiddar væru sem mánaðarlegar eftirlaunagreiðslur.

Margir hafa á síðustu árum kosið að spara til elliáranna með viðbótarsparnaði og fresta skattlagningu þar til greiðsla hefst úr þeim sjóði. Bankastofnanir ávaxta þessa peninga,en það merkilega er að þegar við eigum rétt á greiðslu þá er skattlagt að fullu þ.e. 35% en ekki 10% eins og um fjármagnstekjur væri að ræða.

Það hljóta allir að sjá að hér þarf að taka til hendinni og leiðrétta. Þetta skiptir alveg gífurlega miklu máli fyrir þá sem fá greiðslur úr lífeyrissjóðum og viðbótarsparnaði.

Enn eitt óréttlætið er svo að greiðslur úr ríkissjóði til eftirlaunaþega skulu skerðast hafi menn komið sér upp góðum lífeyrissjóði. Hvers vegna á ríkið að refsa fólki sem hefur  lagt til hliðar af launum sínum í gegnum tíðina.

Það er með ólíkindum að þessi mál skuli ekki vera tekin meira upp og vakin athygli á þeim í fjölmiðlum helddur en raun ber vitni. Það er útaf fyrir sig ágætt að vekja athygli á sérkjörum æðstu ráðamanna,en lagfæringar á þeim málum sem ég hef hér vakið athygli á myndu skipta hinn almenna borgara miklu meira máli. Það er mikið atriði, sem skiptir flesta miklu máli að skattlagning lífeyrigreiðslna verði endurskoðuð.