ERU TIL FLEIRI ÞORSKAR ?

Merkilegt að fylgjast með því hversu mikil munur er á skoðunum fiskifræðinga og sjómanna um stærð þorsstofnsins,Ekki trúi ég því að sjómenn telji óhætt að veiða meira af þorski nema að hafa eitthvað til síns máls. Ekki hef ég trú á því að þeir vilji þurka upp stofninn á fáuum árum. Það gæri ekki verið nein skynsemi í því og ekki þeirra hagur.

Fyrir okkur landkrabbana er það auðvitað áleitin spurning hvorum ber að trúa fiskifræðingunum eða sjómönnum. Er of mikil áhætta að fara ekki eftir fiskifræðingunum, Allavega metur sjávarútvegsráðherra það svo.

Auðvitað þarf að fara yfir aðferðafræði fiskifræðinganna og það sé gert í samráði við sjómenn. Ráðmenn verða einnig að hlusta vel á rök sjómanna fyrir því að óhætt sé að veiða meira.

Það er ekkert smávegis í húfi fyrir mörg sveitarfélög álandsbyggðinni.Það er til margar byggðir á landinu sem vandséð verður kvað myndi koma í stað fiskveiða og fiskvinnslu ef það legðist algjörlega af. Niðurskurðurinn núna var nógu mikill hvað þá ef meiri niðurskurður væri staðreynd.

Af þeirri ástæðu þarf að vanda mjög til verka varðandi alla ákvarðanatöku.

Svo spyrjum við landkrabbarnir,átti ekki kvótakerfið sem var sett á sínum tíma að verða til þess að efla fiskistofnana,þannig að við þyrftum ekki að nhafa áhyggjur.

Nú eru komin yfir tuttugu ár frá því það kerfi var tekið upp. Ekki hefur það nú aldeilis orðið til þess að efla fiskistofnana nema síður væri.

 

Leggur til aukningu þorskkvóta

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 26.8.2008 kl. 21:26]

Í aldarfjórðung höfum við hlýtt ráðgjöf Hafró og trúað spám þeirra um eflingu þorskstofnsins í tenglum við það. Nú er lagt til að veiða tæpan þriðjung þess afla sem við veiddum fyrir 25 árum.

Fyrir 8 árum var ráðgjöf fiskifræðinga um þorskveiðar í Barentshafi 110 þús. tonn. Norðmenn og Rússar höfðu þetta að engu og veiddu ca 300 þús. tonn sem síðan jókst upp í 470. þús. Nú fá þeir leyfi til að veiða þann afla í sátt við fiskifræðingana. Ef ákvarðanir okkar sjávarútvegsráðherra hafa verið réttar þá hafa ákvarðinir Rússa og Norðmanna verið rangar.

Því legg ég til að við förum nú að taka rangar ákvarðanir um nýtingu þorskstofnanna við Ísland.

[Jóhann Elíasson, 26.8.2008 kl. 21:55]

Getur þú sagt mér, Sigurður, hvernig stendur á því að hvergi er hægt að dýfa niður veiðarfæri án þess að fá þorsk?  Samkvæmt því sem fiskifræðingar segja þá á enginn þorskur að vera á Íslandsmiðum og þá skýtur nú svolítið skökku við að það þurfi að forðast þann GULA.

[Sólveig Hilmarsdóttir (IP-tala skráð) 26.8.2008 kl. 23:36]

Eru þeir ekki bara að reyna að fækka skipaflotanum og koma þessu á færri hendur!

Því að það er nó af þessum gula í sjónum, Það mætti ætla að þeir forðuðust hafró en vilja ólmir upp í bátanna.

kveðja Solla 

[Árni Gunnarsson, 26.8.2008 kl. 23:52]

Auðvitað læðist að manni sami grunur og þú lætur í ljósi Sólveig. Með því að svelta útgerðirnar sem þurfa að reiða sig eingöngu á botnfiskinn verður kvótinn verðmeiri. Þá geta stóru útgerðirnar greitt fórnarkostnaðinn með stórvirkum nótaskipum sem sækja í uppsjávarfisk svo sem loðnu, síld og nú síðast makrílinn. Var ekki síðasti túr Venusar að skila 360 milljónum í aflaverðmæti? Ef ég man rétt þá var hlutur skipstjórans 13 milljónir og hásetahlutur 4 milljónir! Síðan er leiguþrælunum skammtað á okurprísum aðgengi að þorski og ýsu.

Það eru mörg tækifærin sem augu þeirra nema sem trúa á "frelsi einstaklingsins til athafna." En til að þetta frelsi njóti sín til fulls þá skemmir svo sem ekki að fá nokkra milljarða í forgjöf með kvótaúthlutun. 

[Sigurður Jónsson, 26.8.2008 kl. 23:55]

Já,ég held að ráðamenn verði að setjast niður og taka þessi mál til alvarlegrar umræðu og skoða fleiri sjónarmið en koma frá fiskifræðingunum í Hafró. Ekki vil ég gera lítið úr menntun en sjómenn sem umgengist hafa fiskimiðum jafnvel áratugum saman hafa einnig mikla þekkingu og reynslu. Það ber að hlusta á þeirra rök. Það er svo mikið í húfi fyrir mörg byggðarlög. Það hefur sýnt sig á síðustu mánuðum að þjóðin getur illa stólað á að lifa af fjármálaumsýslu einni saman.

[Elmar (IP-tala skráð) 26.8.2008 kl. 23:58]

Aflaverðmætið hjá Venusi var 163milj en ekki 360,rétt skal vera rétt.

[Sigurður Þórðarson, 27.8.2008 kl. 09:24]

Kerfið hefur ekkert að gera með fiskvernd heldur að vernda leigu- og veðsetningarheimildir á fiski. Þetta eru nýju fötin keisarans, það sjá allir sem vilja sjá. 

[Gestur Guðjónsson, 27.8.2008 kl. 09:43]

Það er ekki aflamarkskerfið sem slíkt sem er vandamálið. Í mínum huga er það þekkingarskorturinn á mikilvægustu auðlind okkar, hafinu, sem er stóra vandamálið.

Deilurnar hafa að mínu viti ekki snúist um aflamarkskerfið sem slíkt, þá eign sem veiðirétturinn skyndilega varð, þegar hann var gerður veðsetjanlegur. Við það margfaldaðist verðgildi þeirra og menn gengu út úr stéttinni með fúlgur fjár og skildu greinina eftir skuldsetta. Eina leiðin sem ég sé er að fara fyrningarleið í einhverri mynd, þar sem kvótinn yrði fyrndur um t.d. 5% á ári og endurúthlutað með útboði, þar sem fleiri þættir en verðið skipta máli, þannig að verðið yrði margfaldað yrði með 1 ef viðkomandi er að veiða í botnvörpu og landar í Rvk, en 1,5 væri hann staðsettur á köldu svæði eins og Bakkafirði og notaði línu. Féð sem inn kæmi færi svo í auðlindasjóð sem hefði skilgreind verkefni.

Það verður að auka fé til rannsókna og hafa þær undir fleiri höttum. Við megum ekki hafa öll eggin í sömu körfunni þar. Háskólarnir eiga að gegna lykilhlutverki hins upplýsta gagnrýnanda. Til þess þurfa þeir fjármagn

Það að Hafró skuli t.d. ekki nota fjölstofnalíkön við sína vinnu er reginhneyksli. Að loðnukvótinn skuli ákveðinn án þess að áhrif þess á þorskstofninn sé metinn er eitthvað sem ég næ einfaldlega ekki upp í.

Það þarf aðhald og samkeppni til að efla framfarir í rannsóknum og vísindum á þessar mikilvægu auðlind okkar

[Fannar frá Rifi, 27.8.2008 kl. 11:42]

Meðan menn geta ekki grein á milli veiði kerfa og veiði ráðgjafar mun skotgrafarhernaður ríkja á milli sjómanna og útgerðarmanna sem þyrftu að standa saman gegn úreltum mælingum og kenningum Hafró.

Veiðiráðgjöf Hafró er alltaf sú sama. Þótt við værum með sóknarmarks kerfi en ekki aflamarks kerfi, þá væri ráðlegging Hafró sú sama og heildar afli yrði fyrir rest sá sami. 

gallinn við sóknarmarks kerfi er að allur aflinn yrði veiddur í september og október með tilheyrandi offramboði og verðfalli eins og þekkt var. kostir aflarmarks kerfis er að hver framleiðandi getur skipulagt veiðar sínar eftir vilja kaupanda síns. Þ.e.a.s. verið með stöðugt framboð á vörunni.

Meðan menn halda að aflamarks kerfið og kvótin séu ástæða þess að veiðistjórnun ríkisstjórna og ríkisstofnanna sé slök, þá mun ekkert gerast. Kvótakerfið hefur ekkert með það að gera hvort að ríkisstjórnin og hafró segi að það meigi veiða 300.000 tonn eða 150.000 tonn. 

þeir sem halda það eru blindir í sinni trú og eins og með alla trú þá er hvorki hægt að rökræða um breytingar né lagfæringar, því sá trúaði sér eingöngu sína trú sem æðstan allra sannleika og er ekki tilbúinn að horfa á rök annarra. 

og svona til að fyrirbyggja skammir í minn garð. þá er ég harður talsmaður þess að hafró verði lagt niður og önnur stofnun sem gegni svipuðu hlutverki verði stofnuð þar sem sjómenn, útgerðarmenn og aðrir sem ekki eru bundnir í kennisettningar hafró geta ljáð máls á sínum skoðunum og mark tekið á þeim.

og að lokum. þótt að kvótakerfið hafi verið sagt af stjórnmálamönnum á níunda áratugnum átt að leiða til betri þorskgengdar þá eru það bara orð stjórnmálamanna. eins og ég talið hér upp, þá skiptir veiði aðferðin og stjórnunin ekki máli á meðan veiðiráðgjöfin er arfavitlaus.

-----------------------------------------------------

annað þessu tengt. framburður íslenskra áa hlýtur að hafa áhrif á fiskgengd. Þegar Níl var stífluð þá hættu hin árvissuflóð með hinum mikla framburði á næringarríkum jarðveg í Egyptalandi. Þetta hefur haft þau áhrif að Egypskir bændur þurfa núna að nota áburð á tún sín og akra í fyrsta sinn í sögu akuryrkjunar á þessu svæði. það sem minna hefur veirð rætt um er að makrílstofnin við árósa Nílar hurfu á nánast einni nóttu. 

Hafró hefur aldrei, af einhverjum sökum skilið grunndvallar líffræði. ráðgjöf um loðnu veiðar og tal um vannýtta loðnu stofnin sé tap fyrir alla er gott dæmi um það. Loðnan er áburðurinn í kringum ísland. næringar efni í dauðri loðnu eru gríðarlega mikilvæg. svona svipað og framburður nílar fyrir tún Egypskra bænda. hvort framburður íslenskra á gegni þar einhverju hlutverki vitum við ekki fyrir víst það er ekki rannsakað. 

en fæðupíramídi hafsins er eins og sá á landi. ef þú slærð tún þitt niður mold, þá fær búféið lítið að bíta þegar þú sendir það á beit.

[Árni Gunnarsson, 27.8.2008 kl. 19:57]

Elmar þú hefur rétt fyrir þér og ég átti að vita betur. Þessar tölur voru líka teknar eftir minni og það á maður auðvitað ekki að leyfa sér í svona viðkvæmu máli.