Lítill áhugi þingmanna og ráðherra í þingsal vekur athygli.

Skelfing var að sjá ráðherrastólana auða og flesta stóla þingmanna einnig þegar til umræðu var eitt stærsta mál þjóðarinnar til margra ára. Einhvern veginn finnst manni það nú lágmarks tiilitssemi af hálfu ráðamanna okkar að þeir sýni landsmönnum aðra mynd afr sér en að þeir hafi engan áhuga á að hlusta á ræður hvors annars.

Okkur er talin trú um að Icesave málið sé eitthver erfiðasta mál sem Alþingi hefur lengi þurft að fjalla um. Myndir af þingsal gefa okkur ekki þá mynd.

Munum tala eins lengi og þarf

Athugasemdir

[Mr. Jón Scout Commander (IP-tala skráð) 22.8.2009 kl. 08:07]

Þar er líka oft talað; bara til þess að tala; en ekki reynt að komast að kjarna málsins í sem stystu máli.

Það er stóra vandamálið.

Kannsksi er það uppsetningin á þingforminu.

Í stað þess að viðkomandi geti komið upp að einhverri "töflu" með einhverskonar gögn máli sínu til stuðnings (Eins og er í öllum venjulegum fyrirtækjum)

að þá mun þetta alltaf verða eins og morfís-keppni á framhaldsskólastigi.

[Óðinn Þórisson, 22.8.2009 kl. 09:29]

Man ekki eftir neinum stjórnarliða sem hafi tekið til máls í gærkvöldi -

[Björn Birgisson, 22.8.2009 kl. 13:31]

Hver nennir að hlusta á sömu ræðuna flutta kannski 50 sinnum?