Íslenskir stjórnmálaleiðtogar mega ekki fara á taugum af hræðslu við þjóðaratkvæðagreiðslu.

Einhvern hefur maður það á tilfinningunni að sumir stjórnmálalæeiðtogarnir vilji allt til vinna svo komist verði hjá þjóðaratkvæðagreiðslunni 6.mars n.k. um Icesave.

Ég held að það sé mjög rangt mat á stöðunni að við þurfum eitthvað að óttast niðurstöðu þjóðaratkvæðagreiðslunnar. Verði samningurinn sem borin verður undir atkvæði kolfelldur 6.mars,sem allar líkur bendir til mun þð aðeins styrkja okkar málstað.

Það erum ekki við sem eigum að óttast þjóðaratkvæðagreiðsluna heldur Bretar og Hollendingar.

Við megum ekki gefa eftir í að um grundvallarbreytingu verði að ræða á samningnum. Við þurfum ekki á þessu stigi að gangast í ábyrgð á neinu láni. Við eigum að halda því til streitu að eignir þrotabús Landsbankans í Bretlandi og Hollandi verði notaðar til greiðslu. Okkur er sagt að þeir eignir munu að mestu duga til greiða Bretum og Hollendingum sem  þeir lögðu fram. Ekki voru það Íslendingar sem báðu þá að borga vegna falls einkabanka.Það eru Bretar og Hollendingar sem verða að taka afleiðingum af sínum eigin ákvörðunum.

Standi stjórnmálaleiðtogarnir fast á sínu og standi saman um að verja hagsmunin Íslands mun sigurinn verða okkar.

Fyrir alla muni fallist ekki á eitthvað í fljótfærni til að koma í veg fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu.

Það er ekkert nema gott um það að segja að þjóðin fái að segja sitt álit 6.mars n.k.

Segja ráðherrarnir já eða nei?