Gegn einelti alla daga ársins.

Þann 8.nóvember var  sérstakur dagur gegn einelti. Margir skólar og fleiri munu eflaust nota þennan dag til að ræða eineltismálin.Allt er í sjálfu sér gott að segja um þetta. Rétt er að hafa í huga að ekki er nægjanlegt að gera mikið mál úr eineltismálunum einn dag ársins. Baráttan gegn einelti þarf að vera alla daga. Mikil umræða hefur átt sér stað hérna í Garðinum hvað varðar einelti í Gerðaskóla og fullyrt að fjölskyldur hafi hreinlega flutt brott vegna þess að ekki hafi verið tekið nægjanlega á málum. Þetta er grafalvarlegt mál. Auðvitað er það ekki nóg að hafa flottar áætlanir á blaði ef svo er lítið unnið í málunum. Auðvitað er það samt spurning hvort sú fullyrðing er rétt. Ég á erfitt með að trúa því að stjórnendur skóla vinni ekki eins mikið og mögulegt er til að koma í veg fyrir að nemendur verði fyrir einelti innan eða utan skóla. Sé það rétt að stjórnendur skóla taki ekki á þessum málum er það mjög alvarlegt, sem íbúar geta ekki sætt sig við.

Fyrir nokkrum árum tóku foreldrar sig til og hófu foreldrarölt á kvöldin vegna þess að börn og unglingar voru með ólæti á kvöldin á götum bæjarins. Þetta framtak forleldra á sínum tíma skilaði gífurlega jákvæðum árangri. Eigi að nást verulegur árangur í baráttunni gegn einelti verða allir að taka höndum saman, forledrar,nemendur, skólinn og bæjaryfirvöld. 

Að leggja einhvern eða einhverja í einelti er alveg skelfilegt,hvort sem í hlut eiga börn,unglingar eða fullorðnir.Það er ástand sem samfélagið getur ekki liðið.

Hér í Garði hefur á undanförnum árum verið unnið að því að skapa glæsilega aðstöðu í skólanum, sem kostað hefur gífurlegar upphæðir. Það er ekki nóg að hafa flottar byggingar, skjávarpa og önnur kennslutæki ef innra starfið gengur ekki sem skyldi.

Kastljósinu hefur verið beint að eineltismálum og að árangur skólans sé ekki nógu góður. Við verðum að gæta okkar að draga ekki upp allt of neikvæða mynd af skólanum okkar. Ég gæti bent á að margir nemendur úr Gerðaskóla hafa náð frábærum árangri, sem vakið hefur athygli. Það má líka benda á þá þætti. Auðvitað er það aðlatriðið að nemendum og íbúum almennt líði vel í samfélaginu.Viðeigum ekki eingöngu að horfa á árangur í samæmdum prófum. Það geta margir þætir spilað inní hvers vegna misjafn árangur næst í skólum. Það er nú svo að fólk er misjafnlega hæft til að stunda bóklegt nám. Okkar þjóð þarf ekki eingöngu á einstaklingum að halda sem hafa háskólapróf.Því miður er alltof lítil áhersla lögð á verklega námið. Aðalatriðið er að einstaklingsmiðað nám séu ekki eingöngu orðin tóm. Það þarf að ná til nemanda og finna hvað hentar hverjum og einum.

Aðalatriðið í skólastarfi er að nemendum líði vel og hafi ánægju af því að vera í skólanum. Nemendur og starfsfólk þurfa að hlakka dag hvern til að mæta í skólann sinn. Hlutverk sveitarstjórnar er að skapa gott starfsumhverfi fyrir nemendur,starfsfólk og stjórnendur.

Wfla þarf eins og mögulegt er samstarf við foreldra. Skólinn á að leggja áherslu á slíkt samstarf. Ábyrgð foreldra er einnig mikil að nemendur finni fyrirjákvæðri umræðu og að tilgangur umræðunnar sé bæta skólastarfið en ekki að rífa það niður.

Öll aðstaða er fyrir hendi hér í Gerðaskóla til að nemendu þar geti liðið vel og ef hver nemandi reynir að gera sitt besta og starfsfólk skólans, forledrar  og bæjaryfirvöld þá geta allir verið sáttir.

 

 

Það þarf að fara fram umræða í bæjarfélaginu um þessi mál af yfirvegum án þess að íbúar og ráðamenn láti fara frá sér allt of stórar og harðorðar yfirlýsingar. Það á að vera markmið okkar allra að taka höndum saman og berjast gegn einelti alla daga ársins.

Við verðum að finna skynsamlega leið til að kveða þennan draug niður án upphrópana og æsings. Við viljum öll að Gerðaskóli sé fyrirmyndarskóli. Skólinn hefur alla burði til þess ef v ið tökum sameiginlega á málunum.

 

 

 

 

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 2.11.2011 kl. 13:09]

Sigurður. Nú er ég sammála þér. Einelti á ekki að líðast.

Það sem er erfiðast í dag, er að það er ekki hlustað á börnin, og ekki tekið alvarlega, þegar þau segja frá að þeim líði illa í skóla. Sumir skólar eru í afneitun á vandanum. Verst af öllu er að það skuli vera lögboðin skylda foreldra, að senda börnin í skóla, þótt þau séu hreinlega orðin veik af vanlíðan í skólanum. Foreldrum er svo oftar en ekki kennt um, að barninu líði illa, og því slegið föstu án réttmætrar rannsóknar. Þetta fyrirkomulag kerfisins er börnunum lífshættulegt, eins og dæmin sanna.

Foreldrar þekkja börnin sín betur en starfsfólk skólanna, og eiga að hafa allt um það að segja, hvernig barni líður þar, og hvort þeim finnist forsvaranlegt að senda börnin sín í slíkt víti, sem sumir skólar eru. Það eru of mörg börn búin að fyrirfara sér, til að hægt sé að láta óbreytt ástand líðast í skólum.

Ég auglýsi eftir aðgerðum Barnaverndar til að vernda börnin við slíku andlegu og líkamlegu ofbeldi, sem viðgengst í sumum skólum landsins. Og hvað gerir umboðsmaður barna í málunum? Ég hef ekki heyrt um neinar aðgerðir úr þeirri átt. Til hvers er umboðsmaður barna? Eru skólastarfmenn/stjórnendur fríaðir af ábyrgð á að börnunum líði vel í skólunum?

Í Noregi eru, eða voru allavega fyrir nokkrum árum síðan, sumstaðar starfandi sjálfboðaliðar sem kallast Natteravnane, sem eru á rölti í áberandi litum úlpum. Það hefur bjargað mörgum börnum og ungmennum, sérstaklega á kvöldin og um helgar. Þessir sjálfboðaliðar eru ekki á einhverjum veiðum á vandamálabörnum fyrir kerfið, heldur einungis til að hjálpa unga fólkinu. Það vantar þannig röltara hér á landi.

Eineltið er ekki minna á leið í og úr skóla.

Eineltisgerendur þurfa mikla hjálp, til að þeir geti bætt sig. Það er ekki nóg að halda einn fund með foreldrum og gerendum, þótt það sé talið duga, til að stoppa eineltið í sumum skólum. 

Eineltisgerendur þurfa minnst 10 tíma hjá sálfræðingi, til að bæta líðan sína og greina vandann, því annars heldur viðkomandi áfram, og fórnarlömbin verða að flýja í annan skóla, með tilheyrandi ofurálagi á barnið, og aðra fjölskyldumeðlimi.

M.b.kv.