DAGURINN NÁLGAST.

Þann 1.ágúst n.k. verður Ólafur Ragnar settur inní embætti forseta Íslands í fjórða sinn. Það mun örugglega verða mikil ráðgáta hjá sagnfræðingum framtíðarinnar hvernig stjórnmálamaðurinn Ólafur Ragnar gat orðið forseti Íslands. það er með ólíkindum að hann skyldi kosinn miðað við stjórnmálaskoðanir og framgöngu og málflutning þegar hann sat á Alþingi.Ólafur sparaði ekki orðin og aðgerðir gagnvart mörgum eins og þeir muna sem hafa fylgst með stjórnmálum lengi.

Í forsetatíð Ólafs hefur embættið oft á tíðum verið umdeilt,þar sem forsetinn hefur haldið pólitískar ræður og gert ýmislegt framhjá Utanríkisráðuneytinu. Hæst ber þó að Ólafur gekk gegn vilja meirihluta Alþingis.Það gengur ekki að forseti vinni þannig.

Það hlýtur að vera spurning sem menn verða að velta fyrir sér uppá framtíðina, hvort við  viljum hafa forseta sem er í ætt við það sem gerist í Bandaríkjunum.Eða viljum hafa forseta sem er sameiningartákn þjóðarinnar. Eða viljumvið hreinlega leggja þetta embætti niður.Við verðum að búa við það að hafa Ólaf næsta kjörtímabil,en vert að huga að hvernig embætti við viljum  að forsetaembættið verði.

Í tíð núverandi forseta hefur hann lagt áherslu á að fylgja auðmönnum landsins um heiminn í einkaþotunum. Hann segist gera mikið gagn með að taka þannig þátt í útrásinni. Reyndar er spurning hversu miklu það hefur skilað okkur. Vel má vera að við viljum hafa slíkan forseta.Furðulegt reyndar ef hinir gömlu félagar úr Alþýðubandalaginu hrífast af slíkum siðum.

Núverandi forseti virðist hafa einstaka ánægju af að flakka um heiminn og láta á sér bera. Skrítið að allt ætlaði að vera vitlaust þegar Geir og Ingibjörg leyfðu sér að ferðast með einkaþotu. Allt annað lögmál virðist gilda um forsetann.

Ég tek undir með ungum Sjálfstæðismönnum að gagnrýna forsetann fyrir að ætla að heiðra Kínverja með nærveru sinni á Olympíuleikunum. Við eigum að sýna það í verki að senda ekki forseta eða ráðherra til ríkis sem treður á mannréttindum. Þjóðin á að láta í sér heyra og gagnrýna þetta.

Athugasemdir

[Aðalheiður Ámundadóttir, 23.7.2008 kl. 14:48]

Hversu merkilegt sem það er, virðist það vera þannig að fólkið kýs alltaf forseta á öfugum væng við ríkisstjórn. Þegar hægri flokkur er í meirihluta á þinginu, er 'vinstri' forseti kosinn og öfugt. Skoðaðu bara söguna.

Það er engu líkara en um ómeðvitaða þörf fyrir balance, sé að ræða, í þjóðarsálinni... 

[Auðun Gíslason, 23.7.2008 kl. 15:47]

Fer þetta ekki að vera þreytt umræða?  Ólafur Ragnar var kjörin forseti í lýðræðislegum kosningum og meirihluti þjóðarinnar er og hefur verið ánægður með störf hans.  Horfist í augu við veruleikann!  Ólafur Ragnar er ekki fyrsti forseti okkar Íslendinga til sækja Kína heim,  Vigdís sat þar ráðstefnu hér í eina tíð.  Ein leiðin til að fá ríki einsog Kína til að breyta um stefnu í hinum ýmsu málum er að hafa samskipti við þess ríki.  Einangrunarstefna hefur ekki skilað sama árangri og samskipti!

[Sig.Jónsson (IP-tala skráð) 23.7.2008 kl. 20:49]

Já,það er merkilegt að Sjálfstæðismaður skuli aldrei hafa verið forseti Íslands.Vel má vera að kjósendur vilji gæta ákvepðns jafnvægis,en það væri nú ansi góð tilbreyting að fá Sjálfstæðismann/konu,sem forseta.Það hlýtur að gerast eftir fjögur ár.

Alveg rétt Ólafur Ragnar var kjörinn,en ég held að fleiri og fleiri séu farnir að hlakka til að fá nýjan forseta. Á sínum tíma þótti það nú ekki alltof gott hjá Vigdísi að fara til Kína og segja ekkert um mannréttindabrot þeirra.