Stendur til að þjóðnýta lífeyrissjóðina?

Ég hlustaði á Guðmund Ólafsson,hagfræðing,í Kastljósinu í gærkvöldi.Margt merkilegt sem maðurinn sagði,en það var eitt í hans máli sem maður hrökk illilega við. Guðmundur sagðist hafa heyrt um það að hugmyndir væru uppi um að lífeyrissjóðirnir okkar yrðu þjóðnýttir. Ríkissjóður þurfi á þessum fjármunum að halda.Ég hreinlega trúi því ekki að nokkrum ráðamanni detti þetta í hug.´

Fyrir níu árum voru launþegar hvattir til að spara í viðbótarlífeyrissparnaði. Margir tóku áskoruninni og hafa náð að safna einhverjum sparnaði. Nú er þessari sparnaður skertur verulega.

Nú er samt einnig hugmyndir um að ríkið noti fjármagn lífeyrissjóðanna okkar til að laga eitthvað stöðuna. Launþegar landsins mega aldrei láta það gerist að lífeyrissparnaður verði hirtur af almenningi með einu pennastriki.

Launþegahreyfingin hlýtur að krefjast skýrra svara frá ráðamönnum,hvort hugmyndir í þessa átt hafi komið fram. Launþegahreyfingin þarf að gera ráðamönnum það alveg ljóst að þessu mun aldrei verða kyngt.

Eigum við virkilega að missa okkar lífeyrisréttindi til að borga erlendar skuldir fyrrum bankaeiganda og útrásarvíkinga. Nei takk.

Íslendingar svartsýnir um eigin fjármál

Athugasemdir

[Hörður Már Karlsson (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 13:11]

Myndi það ekki bara lýsa vanhæfni sjallanna endanlega. Og hér yrði enginn sparnaður næstu 40 árin.

[Þorgeir Ragnarsson (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 13:11]

Eitt af því sem gæti þurft að gera í stöðunni er þetta:Launalækkun á alla, t.d. 10%, starfsmenn ríkis og sveitarfélaga svo og einkageirann. Sleppa mætti þeim lægstu en taka meira af þeim hæstu, t.d. í einhverjum þrepum. Á móti yrði launþegasamtökum lofað að sem fæstum eða engum yrði sagt upp og kannski að lífeyrissjóðirnir eða hluti þeirra yrði látinn vera.

Þetta er það sem þarf til þess að jafna höggið. Verkalýðssamtökum er varla stætt á að hafna þessu enda sváfu þau sjálf algjörlega á verðinum og lífeyrissjóðum var hent í hítina. Hinn möguleikinn er að láta atvinnuleysið fara upp í 10-15% og þar með láta hluta þjóðfélagsins fá mesta höggið sem er ósanngjarnt.

[Guðjón Sigþór Jensson, 14.1.2009 kl. 13:21]

Áður en tekin var ákvörðun um Kárahnjúkavirkjunina og álbræðslunnar í Reyðarfirði komu fram óskir frá ríkisstjórn Davíðs Oddssonar að lífeyrissjóðirnir legðu fram fjármagn. Þessu var illa tekið enda er það ekki hlutverk lífeyrissjóðanna að hætta fé í áhætturekstur.

Bankarnir voru auðvitað undantekning enda hefur sú skoðun almennt verið að bankar eru yfirleitt síðustu forretningarnar sem fara á hausinn. En svo er að sjá að athafnamennirnir sáu auðvitað fyrir því með léttúð sinni og bankarnir fara aðþessu sinni einna fyrst í þrot þó svo að þeim sé haldið uppi núna með ábyrgð og kostnað ríkisvaldsins að minnir á gjörgæslumeðferð.

Það er ákaflega mikil eftirsjá ef lífeyrissjóðirnir verði gerðir upptækir. Það verður ábyggilega allt vitlaust í samfélaginu enda um freka þjóðnýtingu á verndaðri eign í skilningi stjórnarskrárinnar sem og annarra eigna, fasteigna, lausafjár, sparifjár o.s.frv.

Ef af verður er ekki ólíklegt að bylting verði gerð á Íslandi rétt eins og 1809. Það væri ákaflega dapurlegt og þá er von á alls konar m+úgæsingi og lýðskrumurum en svona ástand er þeim mjög kærkomið.

Mosi

[Þorgeir Ragnarsson (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 13:55]

Að kalla atburðina árið 1809 byltingu er frekar vafasamt, í það minnsta í þeirri merkingu sem mér skilst að þú notir hugtakið. Mér væri nær að kalla það sem þá gerðist valdarán, þó án þess að leggja neikvæðan skilning í.

[sleggjudómarinn (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 13:56]

Guðmundur Ólafsson hagfræðingur og háskólakennari var lengi innanbúðarmaður í Seðlabankanum og er það kannski enn þó að ég sé ekki viss um það. En hann hlýtur að hafa þar sambönd og víðar. Ef Guðmundur hefur heyrt af þessum fráleitu hugmyndum sem hann lýsti í gær þá er það bara vegna þess að þær hafa komið upp hjá ráðamönnum. Það er engin hætta á því að hann sé að skálda þetta né heldur að hann sé að hlaupa með einhverja vitleysu úr einhverjum og einhverjum.

Nú þarf að efla mótmælin sem aldrei fyrr og taka þetta atriði inn. Gera verður ráðamönnum grein fyrir því að nógu hafi verið stolið og að lífeyrissjóðirnir séu okkar en ekki þeirra. Þeirra skylda er að finna aðrar lausnir. Nú er að bretta upp ermar!

[Þorgeir Ragnarsson (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 14:00]

Óháð því hvaða skoðanir menn hafa á álbræðslum og virkjunum, t.d. með tilliti til umhverfismála, eða á Davíð Oddssyni sjálfum, þá er ljóst að þeir peningar væru sennilega betur komnir sem þangað hefðu verið settir frekar en það sem sett var í hlutabréf í bönkunum eða í vörslu þeirra.

[sleggjudómarinn (IP-tala skráð) 14.1.2009 kl. 14:06]

Sammála Þorgiri hér að ofan í nr. 5. Valdaránið 1809 kom að engu leyti frá fólkinu í landinu heldur algjörlega utanfrá. Ef af byltingu yrði, sem við skulum vissulega vona að ekki gerist, þá kæmi hún frá fólkinu í landinu, íslenskum almenningi. Að öðru leyti er ég líka sammála Mosa í nr. 4.

[Sigurður Þórðarson, 14.1.2009 kl. 20:44]

Guðmundur  veit hvað hann syngur.  

Ríkisstjórnin hefði þurft að skera niður 150 milljarða í viðbót  og bíður með það þangað til síðar og þá verður það bara enn erfiðara.

Þá verða menn að fara að forgangsraða öllu upp á nýtt sem er ágætt því það er mikil  fita sem má skera en það á eitthvað hold eftir að fylgja að þá fara menn að tala svona. Það er skynsamlegt að vara við því.

[Guðjón Sigþór Jensson, 15.1.2009 kl. 08:49]

Bylting og valdarán: hver er munurinn?

Napóléon sem fyrsti konsúll fyrsta franska lýðveldisins framdi valdarán 1799 og gerðist þar með fyrsti herforinginn sem völdin hafa heillað. Síðan hafa verið framin ótalfjöldi byltinga með tilheyrandi valdaránum frá fyrri stjórnendum.

Bylting er framkvæmd til að að breyta valdaskipulagi í landi og jafnvel fyrirtæki og félagasamtökum.

Skilningur orða eru oft mjög mismunandi, sum eru margræð, hafa ýmsar mismunandi merkingar.

Mosi

[Tobbi (IP-tala skráð) 15.1.2009 kl. 10:35]

Þótt ég ætli ekki að blanda mér í þessa umræðu langar mig til að lýsa því yfir að mér þykir það ákaflega einkennileg söguskoðun að Napóleon hafi verið fyrsti herforinginn sem völdin hafa heillað.  Þannig var Júlíus Sesar sálugi herforingi og bylti löglegri stjórn og ef ég man rétt var það ögn fyrr en Napóleon var á dögum.  Ætli sannleikurinn sé ekki sá að völdin hafa heillað herforingja svo lengi sem herforingjar hafa verið til.